PODSTAWOWE REJESTRY

Img

Rejestr PESEL
Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców (CEPiK)
Rejestr STANU CYWILNEGO (Księga Stanu Cywilnego)
Biuro Informacji Kredytowej

Co ma na celu SRP — System Rejestrów Państwowych?

Celem projektu SRP jest usprawnienie usług świadczonych przez administrację i znaczące obniżenie kosztów utrzymania rejestrów oraz kosztów społecznych. Dziś obywatele zobowiązani są do przenoszenia informacji pomiędzy instytucjami, ponieważ urzędy bezpośrednio nie komunikują się między sobą, mimo iż formalnie zobowiązane są do pozyskiwania informacji gromadzonych w systemach innych urzędów. Cel ten można osiągnąć tworząc referencyjny model przechowywania i przetwarzania informacji w rejestrach państwowych, a także udostępniania informacji w nich zawartych obywatelom i podmiotom świadczącym usługi na rzecz obywateli.
Wyeliminowane wtedy zostanie wielokrotne gromadzenie tych samych informacji – obecnie obywatel musi każdemu urzędowi podawać co najmniej imię, nazwisko, adres, PESEL, często imiona rodziców, nazwisko panieńskie matki, itd. Celem jest więc pozyskiwanie tych danych na podstawie ID obywatela (PESEL) oraz ew. nazwisko (dla uniknięcia pomyłek), a pozostałe dane identyfikacyjne będą każdorazowo (gdy zaistnieje potrzeba) odczytywane z rejestru referencyjnego – w tym przypadku PESEL.

Rejestr PESEL

Powszechny Elektroniczny System Ewidencji Ludności (PESEL) – centralny zbiór danych prowadzony w Polsce przez ministra właściwego do spraw informatyzacji (do końca 2015 r. przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych) na mocy ustawy o ewidencji ludności[1]. Rejestr służy do gromadzenia podstawowych informacji identyfikujących tożsamość i status administracyjno-prawny obywateli polskich oraz cudzoziemców zamieszkujących na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Potocznie mianem PESEL określa się również numer ewidencyjny osoby fizycznej wykorzystywany w tym rejestrze
Każdy wpis w rejestrze jest określany unikatowym symbolem jednoznacznie identyfikującym osobę fizyczną.
Numer PESEL jest to 11-cyfrowy stały symbol numeryczny jednoznacznie identyfikujący określoną osobę fizyczną.
Zbudowany jest z następujących elementów:
• zakodowanej daty urodzenia
• liczby porządkowej
• zakodowanej płci
• cyfry kontrolnej.

Przykładowa postać:
440514 0145 8
• cyfry [1-6] – data urodzenia z określeniem stulecia urodzenia
• cyfry [7-10] – numer serii z oznaczeniem płci
• cyfra [10] – płeć
• cyfra [11] – cyfra kontrolna

Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw wewnętrznych w formie czynności materialno-technicznej.
Nadanie numeru PESEL następuje za pośrednictwem:
• kierownika urzędu stanu cywilnego, który sporządza akt urodzenia, zarówno obywateli polskich, jak i cudzoziemców;
• urzędu gminy właściwego ze względu na miejsce zameldowania na pobyt stały lub czasowy;
• organu wydającego polski dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport);
• organu właściwego dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy – w stosunku do osób, wobec których nie można ustalić organu właściwego w sposób wskazany w punktach powyżej.

Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców (CEPiK) –

system informatyczny obejmujący centralną bazę danych zawierającą dane i informacje o drogowych pojazdach mechanicznych, ich właścicielach i posiadaczach, a także osobach posiadających wymagane uprawnienia do kierowania pojazdami. Ewidencja ta prowadzona jest w systemie teleinformatycznym.

Głównym zadaniem Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców jest zabezpieczenie interesów państwa i obywateli w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz bezpieczeństwa pojazdów i ich właścicieli, a w szczególności poprawa bezpieczeństwa cywilnoprawnego obrotu pojazdami oraz ograniczenie i eliminacja kradzieży pojazdów, dokumentów oraz różnego rodzaju oszustw celnych czy ubezpieczeniowych (wyłudzenie).

CEPiK ma również zwiększyć efektywność pracy Policji, a także usprawnić pracę organów administracji publicznej w zakresie rejestracji pojazdów i wydawania praw jazdy[2]. Ma być również w pełni kompatybilny z rozwiązaniami funkcjonującymi w krajach Unii Europejskiej.

Ewidencja pojazdów
W ewidencji pojazdów są gromadzone następujące informacje i dane opisujące[3]:
• pojazd
• rejestrację pojazdu
• właściciela (posiadacza pojazdu)
• zdarzenia takie jak:
• kradzież pojazdu oraz jego odnalezienie,
• wybicie numeru nadwozia (podwozia) lub numeru silnika,
• nadanie i utrata dowodu rejestracyjnego, tablic rejestracyjnych, pozwolenia czasowego, tablic tymczasowych, karty pojazdu oraz ich odnalezienie
• zatrzymanie dowodu rejestracyjnego albo pozwolenia czasowego
• termin następnego badania technicznego
• zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu, w tym dane takie jak:
• imię i nazwisko (lub nazwę firmy) ubezpieczonego i jego adres zamieszkania (lub adres siedziby)
• nazwę zakładu ubezpieczeń, który zawarł umowę
• nazwę, serię i numer dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy
• datę zawarcia umowy i okres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń
• datę rozwiązania umowy

Ewidencja kierowców zawiera następujące informacje i dane opisujące:
• kierowcę
• dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia
• zdarzenia:
• zatrzymanie dokumentu stwierdzającego uprawnienia oraz jego zwrócenie
• cofnięcie uprawnienia oraz jego przywrócenie
• utrata dokumentu stwierdzającego uprawnienia oraz jego odnalezienie
• zakaz prowadzenia pojazdów
• zakres i numer zaświadczenia ADR oraz okres, na jaki zostało ono wydane

Księga stanu cywilnego

Księga stanu cywilnego – rejestr publicznoprawny prowadzony przez urząd stanu cywilnego w celu rejestracji stanu cywilnego osób. Księga taka ma obecnie postać papierową (strony księgi uzupełniane są ręcznie, maszynowo lub poprzez wydruk komputerowy); istnieje możliwość równoległego jej prowadzenia w systemie komputerowym.

Na zawartość księgi składają się akty stanu cywilnego trojakiego rodzaju (urodzenia, małżeństwa, zgonu). Wpisuje się je chronologicznie, jeden pod drugim, nie pozostawiając pustych stron. Co do zasady, jedna księga powinna obejmować jeden rok, ale możliwa jest kontynuacja zapisków aż do ostatniej strony (jednak nie dłużej niż przez pięć lat).

Księgi przechowywane są w urzędzie stanu cywilnego, w którym je sporządzono. Poza ważnymi przyczynami bądź niebezpieczeństwem, nie można ich wynosić poza jego lokal. Po stu latach od sporządzenia ostatniego aktu, księgi przenosi się do właściwego archiwum państwowego.

Od 2015 r. rejestracja stanu cywilnego odbywa się za pośrednictwem rejestru stanu cywilnego; dotychczas sporządzone akty podlegają przeniesieniu do tego rejestru.

Biuro Informacji Kredytowej

(BIK) – przedsiębiorstwo założone przez Związek Banków Polskich i prywatne banki, którego zadaniem jest gromadzenie, integrowanie i udostępnianie danych dotyczących historii kredytowej klientów banków, SKOK-ów oraz od niedawna również pozabankowych firm pożyczkowych.

Biuro gromadzi, przetwarza i udziela informacji

• bankom w zakresie, w jakim informacje te są potrzebne w związku z wykonywaniem czynności bankowych
• innym instytucjom ustawowo upoważnionym do udzielania kredytów informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie udzielania kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych i poręczeń;
• instytucjom kredytowym informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie niezbędnym do oceny zdolności kredytowej konsumenta,
• instytucjom pożyczkowym w zakresie niezbędnym do oceny zdolności kredytowej konsumenta i analizy ryzyka kredytowego.